جایگاه پلیس گردشگری در ایران
نمونه ای از پلیس گردشگری کشور نپال
عکس از Asia hotel
کمتر کسی خبر از وجود «پلیس گردشگری» در ایران دارد، پلیسی که فعالیتش فقط به یک شهر و وظایفش به امور خاصی محدود شده است.
راهاندازی پلیس گردشگری بیشتر به منظور تأمین امنیت گردشگران و جلوگیری از کلاهبرداریها در اماکن گردشگری است. این طرحی است که در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز وجود دارد و باید به صورت مشارکتی با نیروی انتظامی راهاندازی و حدود وظایف و ضوابط آن کاملا تعریف شود. علاوه بر این، جایگاه رسمی و دائمی داشته باشد و در اجرا، با محدودیتهای قانونی مواجه نشود.
در شهر اصفهان نیز بعنوان تنها نمونه در ایران شاهد تأسیس پلیس گردشگری با همکاری نیروی انتظامی بوده ایم، پلیسی که دو کیوسک اطلاعرسانی در دو نقطهی مهم گردشگری شهر اصفهان، یعنی کنار سی و سه پل و میدان امام خمینی (ره) دارد و مأموران آن نیز با لباس نیروی انتظامی، بدون نشانهای از پلیس گردشگری و با همان آموزشهای پلیسی در این مرکز فعالیت می کنند.
کشورهای نظیر ویتنام، مالزی، تایلند، کره جنوبی، نپال، سریلانکا، هند و پرو از جمله کشورهایی هستند که تاکنون در زمینهی راهاندازی «پلیس گردشگری» اقداماتی انجام داده اند.
پلیسهای گردشگری معمولا به چند زبان دنیا تسلط دارند و اغلب زیر نظر وزارت گردشگری آن کشور فعالیت میکنند و کارشان رسیدگی به شکایتهای گردشگران، تأمین امنیت و راهنمایی کردن آنها است.
باید به این نکته توجه داشت که پلیس گردشگری می بایست علاوه بر تسلط به مهارت های پلیسی با صنعت گردشگری و علوم مرتبط با این حوزه نیز آشنایی داشته باشد و پلیسی موفق است که نیرو های خود را برای استخدام در این حوزه از فارغ التحصیلان رشته های گردشگری جذب نماید.
اما این پرسش مطرح است که حدود وظایف و اختیارات پلیس گردشگری تا چه حدی است؟ آیا گردشگران بویژه خارجیها میدانند در صورتی که با ناامنی، کلاهبرداری یا ناهنجاریهای دیگری مواجه شوند، باید به کجا مراجعه کنند؟
نباید این نکته را فراموش کرد که جهانگردانی که به کشورشان باز میگردند، سفیران و مبلغانی برای کشور ما محسوب میشوند، بنابراین با توجه به نفعی که توریسم برای کشور بهدنبال دارد باید با فرهنگسازی، تبیین آثار سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مثبت امنیت جهانگرد را افزایش داد. ایجاد تشکیلاتی بهعنوان امنیت توریست در استانهای کشور نیز میتواند ضریب امنیت جهانگردان را افزایش دهد. امنیت و حفظ جان و مال توریست در هر کشور جز لاینفک یک سفر به حساب میآید. هر چه جهانگردان در یک محل از ضریب امنیتی بالاتری برخوردار باشند تمایل بیشتری به سفر دارند.
مسئولیت حفظ و تأمین منافع جهانگردان بر عهده نهادهایی مانند وزارت امور خارجه، وزارت کشور، نیروی انتظامی و سازمان میراث فرهنگی بوده و حفاظت از جان و مال جهانگردان و گردشگران جزو اولویتهای اصلی هر کشور است، بدین گونه ایجاد پلیس ویژه برای گردشگران در شهر های گردشگری ایران ضروری است.
سید صفا الدین هاشمیان – کارشناس گردشگری